Dagboek van een armoedzaaier

Natuurlijk wordt de soep niet zo heet gegeten, als ze wordt opgediend.

Ben ik niet echt een armoedzaaier, al is het wel elke maand de eindjes een beetje oprekken zodat ze aan elkaar geknoopt kunnen worden. Ik zou nu, op mijn leeftijd, een leuk leven moeten en kunnen hebben, ware het niet dat ik in het bezit ben van een schat van een dochter, een brok van een meid, aan de ene kant een Tomboy, aan de andere kant een meisje met een klein onzeker hartje, die nu eindelijk op 26 jarige leeftijd “weet” wat ze wil.
Dus dat werd studeren, een opleiding HBO en daar zit hem de kneep. Dat kost een lieve duit, maar je wilt toch dat je kind later werk heeft, waar ze met plezier haar brood verdient, dus bijt moeder’s nog een paar jaar op een houtje, nog goed voor de lijn ook. 
Armoedzaaier uit “vrije” wil  zullen we maar zeggen……..:-)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *