De oorlog is verklaard !!!
De aanleiding, een mededeling, in grote zwarte letters op een wit vel papier, dat wit had niets met overgave van de vijand te maken, het was meer een aankondiging van een invasie van het ‘vervelendste’ soort dat je als moeder of opvoeder mee kan maken.
Hoofdluis op school. Meteen krijg ik een haast onbedwingbare jeuk, voel honderden friemelende pootjes op mijn hoofd en weet zeker dat er daar ergens bij mijn linker oor er een paar bezig zijn voor gezinsuitbreiding te zorgen. Ik schiet onmiddellijk in alarmfase vijf, een tot en met vier ver achter me latend.
Het liefst was ik ze met een dubbelloops jachtgeweer te lijf gegaan ware het niet dat je naast je hoofdluis ook je hoofd kwijt raakt, en dat is nu net niet de bedoeling.
Thuis gekomen fanatiek kammen met het overbekende kammetje, niets te zien. Dat zegt in mijn geval niet veel. Ik ben zo blind als een mol, -14 en nog geen zuiver zicht, better safe than sorry, zeggen ze op zijn Engels.
Dus liggen nu de bergen wasgoed in mijn badkamer, staan de haren in de anti-luis shampoo en liggen kammetjes en borstels te weken in een sopje
Drie trommels vol gewassen en nog niet op de helft, ik houd van een gedegen, ouderwetse aanpak, uitroeien die handel. De vrede wordt pas getekend als geen luis meer mijn huis binnen durft te komen.